"Het is weekend,
eindelijk Je mag komen slapen!
na al die lange nachten..
en na zó lang wachtten..
Hé, maar wat nou??
Maar..Waarom?
Hoe kan het nou!"
Zo praatte ik als ik kind van 5 jaar geleden..
Toen ik Alles met Nichtje deed,
Maar ik kan alleen nu nog maar dromen van het verleden
die moeder is ook niet helemaal normaal,
die vind het Goed als ze haar eigen kind tegen de grond aan smeed..
"waarom, waarom kom je nu niet meer?
is dit de aller laatste keer?
Hé! waar ga je nu heen?
maar.. ben ik nu alleen??"
zo praatte ik als een kind van 7 jaar geleden..
ook weer van het stomme verleden,
Mijn oom zit in de gevangenis.
en nu is het met mijn nichtje ook mis.
van haar moeder mag ze ons nooit meer spreken.
ze deed net of we van die gestoorden leken..
eindelijk, eindelijk contact, via de telefoon,
dat is tenminste normaal, dat is hoop ik gewoon..
maar iedere keer als ik bel, en mijn nichtje de telefoon aan haar moeder over liet, dan zei de moeder: "sorry ze is er niet" wéér hang ik de telefoon neer.. ze doet me weer verdriet..
Dit gebeurde 2 jaar geleden, toen was ik inmiddels tien..
toen kreeg ik meer verdriet, en ik moest alles zelf doen om haar te zien.. ik belde allerlei mensen om aan informatie van haar aan te komen.. want als ik haar zal zien, dan werken mijn dromen.
Ik ging laatst naar een "winkel" en dacht, "hé, dat meisje is bekent!" Ik dacht "oné, het zal toch niet.. Nee dat kan gewoon niet.."maar het was haar wel, die gezicht was ik gewoon gewent. dat was mijn nicht.. ik riep haar afentoe, maar ze had ons niet in zicht. Ze deed net of we er niet waren.. en wij bleven haar steeds naar staren.. die moeder van mijn nicht lachtte haar eigen dubbel en dwars," maar wacht maar"dat is wat ik dacht, "ik heb voor jou nog wel iets in mars!
Het is nu inmiddels 4 jaar geleden dat we geen contact meer hebben, daarom heb ik dit gedicht gemaakt, ik ben al veel familie leden kwijt geraakt. mijn opa is weg, mijn oom is weg, mijn andere achternicht en achterneefje zijn weg.. iedereen weg weg weg.. Het word tijd, dat ik , een meisje van 12, mijn eigen toekomst (hopelijk) beleg