Doodstaal.
je schaduwen zijn vertrokken
waar je spiegelbeeld verschijnt
perfectie is nog altijd zoek
en deze zal nooit te vinden zijn
zolang de mens bestaan zal.
je gelaat is zwart omlijnd
en ogen spreken doodstaal uit
als je jouw signalen uitdeelt
leugens hebben haar op de tanden
jij zal nooit aan kaalheid lijden
zolang je mijn liefde omdraait
kan ik je gewoonweg niet..
uit wantrouwen bevrijden.
Reacties op dit gedicht
| Ninandra: | Dinsdag, juli 27, 2004 14:08 |
| Yess.. en Yolanda spreekt! GRANDIOOZ! | |
| nifter-a-go-go: | Maandag, juli 26, 2004 16:56 |
| jee.... heb je ze opgespaard ofzo? je trekt de gemiddelde kwaliteit van vandaag wel heel erg omhoog... | |
| Oorlam: | Maandag, juli 26, 2004 14:46 |
| ogen spreken doodstaal..wow ik las eerst trouwens niet doods-taal, maar dood-staal..is ook wel mooi omdat staal ook koude uitdrukt.. |
|
| Wendy Hoos: | Maandag, juli 26, 2004 14:20 |
| Heel mooi geschreven! | |
| bianca : | Maandag, juli 26, 2004 13:15 |
| probeer te vertrouwen dat ze jouw ook vertrouwd dat is lekkerder voor je ziel en misschien ook waar | |
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||