Alleen
Eenzaamheid dringt steeds verder naar binnen
Schakelt alle andere gevoelens uit
Denk alleen aan mensen ver weg
Bang dat niemand bij me wil zijn
Bang te verliezen van alle anderen
Voor de dingen die ik voel
Controle onderweg verloren
Wacht maar af wat er komen gaat
Probeer wel niet te denken
Maar gedachtes zijn niet te negeren
Steeds mezelf weer toespreken
Proberen de waarheid door te laten dringen in mijn hoofd
Verbeter al de negatieve dingen die ik denk
Maar ze komen met zoveel tegelijk
Ik ben niet sterk genoeg ze tegen te houden
Kan deze strijd niet voor altijd aan
Ben zo bang dat dit alles is wat de toekomst brengt
Nooit zekerheid over het komende uur
Geen vooruitzicht naar een nieuwe dag
Straks moet ik weer alleen op pad
Niemand om naast me te staan
Beschermend een arm om me heen slaat
Ben zo bang voor alles om me heen
Maar ben vooral bang voor de eenzaamheid vanbinnen
Nog geen duizend mensen kunnen die leegte opvullen
Altijd de ik met een ander persoon
Combinatie die nooit kan passen
Ik kan niet leven met het meisje van mezelf
Zorgt ervoor dat ik me zo voel
Moet er zelf voor zorgen dat ik me niet alleen voel
Dat deze angst langzaam weer terugkruipt
Naar de kamer waar het thuishoort
Ver weg en goed op slot
Weinig mensen kunnen komen in mijn hart
Streng beveiligd zelfs voor de diegenen die welkom zijn
Hoge muren omgrenzen de poort naar mijn ziel
Laten moeilijk binnen, laten moeilijk uit
Maar komt iets eenmaal binnen
Dan zit het opgesloten voor altijd
Misschien voel ik me daarom wel zo eenzaam
Zoveel herinneringen en mensen daarbinnen
Zoveel kleine stukjes hart weggegeven
Maar zo weinig weer teruggekregen
Van de mensen die me hebben verlaten
...Steeds minder blijft er over van mijzelf
Reacties op dit gedicht
| William L: | Maandag, september 06, 2004 11:26 |
| De sterkste verdediging is een aanval. Je probeert zowel je problemen als je ziel te verbergen, op slot en achter hoge muren. Probeer je zelf niet op te sluiten, op deze manier in de defensie te gaan. Zoek je manschappen en bondgenoten, samen staan we sterk, en lijdt een aanval in plaats van een verdediging. Achter hoge muren win je niet, verstoppen lijdt tot gevonden worden. Stuur een duif, zend een boodschapper, verzamel al je kracht en zoek alle kracht om je heen op. En marcheer die poorten u | |
| the dude: | Vrijdag, augustus 06, 2004 20:40 |
| Laat je niet kisten he, je gedachtes veraden je en je angst ervoor maakt het waar. praat met de wereld, alleen ben je nooit. Je weet nooit hoe alleen je bent omdat alleen is wat anderen van jou denken en jij kan alleen je eigen gedachtes beheersen....doe dat ook! | |
| Wicked Soul: | Donderdag, juli 29, 2004 15:26 |
| Mooi en herkenbaar. You'll find someone who's able to fill that hole in your heart again. Just don't give up your hope. Knuffel, -Lien.- |
|
| Mii Hannah: | Maandag, juli 26, 2004 19:54 |
| mooi geschreven... en denk aan al die stukjes die je terug krijgt... word daar gelukkig mee liefs hannah |
|
| Hermans Dirk: | Maandag, juli 26, 2004 19:32 |
| heel mooi verwoordt met krachtige inhoud |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dead Eternity | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||