ik word zo gek van jou, Danny
je trekt me naar je toe
en dan duw je me weer van je af
ik kan jou niet meer volgen
ik ben niet zomaar een meisje
zei jij tegen mij
je bent echt bijzonder,
dat hoorde er ook nog bij
ik ben echt gek op jou
je bent mijn kanjer
en nog meer van dat ge-blabla
maar ondertussen denk ik steeds meer
dat ik zomaar aan het lijntje word gehouden...
je kan geen keuze maken tussen haar en mij
je vind het zo moeilijk
je kent haar langer dan mij
maar steeds weer zit ik te hopen
tot dat ik wat van je hoor
en steeds zit ik te hopen
dat je eindelijk je keuze maakt
maar ik moet geduld hebben zeg jij steeds
maar weetje, mijn geduld raakt op
ik wil weten wat jij wilt
en vooral wie jij wilt
wat je nu doet is niet eerlijk
niet voor mij
niet voor marjolein, ookal weet zij dit alles niet eens
maar ook niet voor jezelf
hoelang kan jij nog liegen tegen haar?
of tegen mij?
want als je tegen haar kan liegen kan je het ook tegen mij
ook alzeg je dat je eerlijk ben tegen me, over haar had je eerst ook gelogen...
ik weet niet wat ik moet geloven
en ik weet al helemaal niet meer wat ik moet doen
mn verstand kan ik niet meer raadplegen
dat heb je al op hol gebracht
en mn gevoel.. die geeft een grote pijl naar jou
lief, help mij hier uit en zeg me gewoon wat je wilt