Een dag niets gedaan,
en toch om 4 uur naar bed gegaan.
Waarom ben ik toch steeds zo moe?
terwijl ik helemaal niets actiefs doe?
Zo moe, er komt maar niets uit mijn handen,
niet in Nederland, niet hier, niets in geen van alle landen.
Moe was ik vroeger nooit,
en nu is het een van de dingen die mijn leven verkloot.
Een poos ging het hier heel goed,
maar ik weet gewoon niet hoe ik dat vasthouden moet.
Ik weet dat ik mijn schouders eronder moet zetten,
dat de moeheid en buien niet mijn geluk mogen beletten.
Een goed begin is er altijd wel,
maar het volhouden, daar zit hem de knel.
Ik weet wel wat het probleem is,
maar er wat aan doen lukt me niet, wat een gemis.
Vechtend moet ik door het leven met alles in mijn macht,
maar ik mis zovaak de energie, zovaak mis ik de kracht.
Vechtend moet ik door het leven gaan,
in plaats van moedeloos aan de zijlijn te staan.
Ik moet vechten voor mijn leven,
en niet kiezen voor de makkelijkste weg, niet opgeven!!
*27-07-04*