Delen-Breuk-Rekensom (Onberekenbaar
Je kon er niet voor kiezen.
En jij, het kleinste meisje van de klas,
dat volgens iedereen zo anders was,
had niks meer te verliezen.
Je hoorde ze wel praten.
Niks kon jouw verwrongen hart nog sussen.
Je leed te veel, maar ondertussen
had geen mens het in de gaten.
Het had je leven al getekend.
En met hun kleine, kwade streken
konden ze zelfs een God nog breken.
Maar hier, had niemand op gerekend.
Reacties op dit gedicht
| ses: | Dinsdag, juli 27, 2004 19:15 |
| heel erg mooi! xxx |
|
| sunset: | Dinsdag, juli 27, 2004 15:22 |
| Prachtig je angst en (wan)hoop verwoord. Liefs / sunset |
|
| Vinkje: | Dinsdag, juli 27, 2004 13:55 |
| Mooi geschreven, fijn je weer te lezen. Liefs, |
|
| debby den Dulk15: | Dinsdag, juli 27, 2004 12:13 |
| echt mooi knuff |
|
| Paul de Bruyn: | Dinsdag, juli 27, 2004 11:13 |
| Je laat de lezer spelen met je einde... op een waarachtig schitterende manier.. liefs Paul |
|
| jazzzz: | Dinsdag, juli 27, 2004 10:14 |
| mooi gedicht, geheimzinnig eind liefs, |
|
| Oorlam: | Dinsdag, juli 27, 2004 09:22 |
| mooi mooi, met beide thema's trouwens | |
| Evenstar21: | Dinsdag, juli 27, 2004 08:55 |
| oeps verkeerd thema erbij, liefde moet leven zijn | |
| nifter-a-go-go: | Dinsdag, juli 27, 2004 08:33 |
| mooi hè, die onverwachte dingen... leuk rijmschema trouwens |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evenstar21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||