het koude mes
mijn gezicht reflecterend ,
in het koude mooie mes.
die rode riviertjes maakt.
mijn tranen die vallen ,
in de rivier van :
on eindeloze pijnen.
roodheid op je pols.
een warm en lekker gevoel .
snijden snap je wat ik bedoel.
de koudheid van het mes ,
dat mij verandert in een ijskoningin.
die doet alsof niks ,
haar iets scheelt.
maar onder tussen is het ,
de mes dat haar streelt.
de koudheid van het mes ,
dat blijft steken in ,
die depressie van mij .
maakt me kapot van binnen.
al kunnen ze de littekens ,
weg halen , ze laten verdwijnen.
met een zalfje of een prutje.
maar hoe schud je de gedachten ,
en pijn van diep in je ziel .
van je af : HOE LEER JE NORMAAL TE ZIJN.
het koude mes ,
dat mijn hart versteent.
het koude mes ,
dat mijn tranen verandert in ijs.
het koude mes ,
dat mijn bloed doet stollen.
het koude mes ,
dat mijn hoofd doet tollen.
het koude mes ,
dat mij niet in de steek laat .
*** ik moet ff iets kwijt en het is gewoon zo echt waar dus je hoeft niet zeggen dat het niet zo is .
ik ben niet echt goed als schrijfster van gedichten maar het gaat er gewoon om dat ik het kwijt kan .
en sorry van het tweedje deeltje omdat dat zoveel op een stukje uit een ander gedicht lijkt.****
Reacties op dit gedicht
| mijn droom: | Maandag, juli 18, 2005 18:26 |
| eej moppie, heel herkenbaar,, ik snap wat je bedoelt.. tis net alsof ik het zelf heb geschrevne,, maar dan zou k t nooit zo mooi kunnen verwoorden,, echt prachtig,, ik hoopp alleen dat je dr wel boven op komt,, je gedcihten zijn sterk.. ik dnek dat jij dat ook ben, geloof in je zelf=) kussies sanne |
|
| misz_D: | Zaterdag, april 23, 2005 17:54 |
| heey ik vind je gedicht heel mooi!! het zet me erg aan het denken, over... alles -x- Daphne |
|
| runa: | Maandag, november 22, 2004 19:28 |
| Je schrijft zo mooi omdat je schrijft wat je voelt. niemand is normaal. maar dankzij jou voel ik me niet zo alleen meer. thanks...... ik ben misschien nog maar 16 maar ik weet dat de littekens van binnen nooit weg zullen gaan |
|
| luckiec2: | Vrijdag, augustus 27, 2004 22:12 |
| Soms is er alleen het mes voor mij om mijn orkaan aan emoties of zoiets te bedwingen. Daarna komt de rust en dan de tranen... Thanks voor je gedicht, voel me minder alleen of anders groet Jeroen |
|
| ses: | Dinsdag, juli 27, 2004 19:07 |
| als iets niet goed is dan is t wat je doet, snijden. met je gedicht is niks mis hoor! als je t maar lekker van je afschrijft. xxx | |
| Boudaatje: | Dinsdag, juli 27, 2004 18:09 |
| de beste schrijver is in mijn ogen diegene die oprecht en in alle gevoel schrijft... goed gedicht ah zo k*therkenbaar, maar die ene zin, "hoe leer je normaal te zijn" ah Sick suicide, wie zegt dat jij niet normaal bent?? wat is normaal??? iemand die 3 pakjes sigaretten rookt per dag? je bent niet abnormaal omdat je snijdt, en daar "beter" van wordt...hoeplijk heb je mijn gebrabbel wat verstaan, je gedicht liet een indruk achter waardoor ik ff kwijt was wat ik je wilde vertellen... ene |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fairyofsuicide | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||