De aarde onder mijn voeten trilt
Ik voel Oblivion naar binnen stromen
Mij niet langer vasthoudend aan stationwagen en labrador, vlieg ik mee

Al razend en tierend laat ik alle teugels los
gooi mijn haren in de wind en schreeuw
liefde vrijheid dromen en illusies
kolken als een wilde stroom door mijn hoofd

Vastgeroest in ons patroon,zet ik om 8 uur s'avonds koffie
Ik kijk in de spiegel en zie datgene waar ik altijd zo bang voor ben geweest
Het bloed kolkt door mijn lichaam maar vind geen uitweg


Dromen en werkelijkheid lossen elkaar in een razend tempo af
weg ver weg van hier fluistert een stem
zoeken naar verwante geesten
dromen zonder einden
liefdes zonder verdriet


Hersenspinsels manipuleren mij
Jouw hersenspinsels
Ik speel het spel en ken de regels als geen ander
Hoe gespleten kan een persoon zijn?
Liever 'jouw Oblivion'.


Tituba en Dreamer 03-08-2000