Rome helpt je

Wie ben ik? Wat wil ik in mijn leven?
Aan wie of wat wil ik precies mijn liefde geven?
Vaak wordt er gezegd; kijk naar het heden,
en niet meer naar het verleden
Maar is dit wel zo goed als iedereen denkt?
In mijn ogen is het juist als je ook aandacht aan het verleden schenkt
Een stad als Rome geeft je, zowel bij vroeger en nu, wat extra steun,
Sommige bezoeken gaven me vreugde, andere bezorgde me een dreun
Buitenstaanders kunnen zich de vele gevoelens geheel niet voorstellen,
de emoties kwamen boven, die knellen
Af en toe laat ik de tranen hun gang gaan,
Vragen komen op, waarom leiden wij dit bestaan?
Wist ik maar waarom het geluk soms wegwaait
en het leven en de dood constant om je heen draait
Ik heb dagen waarop het lijkt alsof niemand om me geeft,
dan vraag je jezelf vaak af waarvoor je nu eigenlijk leeft
Ik weet dat de mensen op me kunnen bouwen,
en me in elke toestand kunnen vertouwen
maar hoe laat je dat aan de buitenwereld merken
dit is iets waar ik nog veel aan zal moeten werken
Toch geloof ik in de dag waarop de toekomst volledig naar je lacht
want iedereen in deze wereld heeft evenveel recht op Zijn macht
In Rome krijg je rust, rust om jezelf te vinden,
en je aan het voorlopige leven te binden