Herinneringen
Hoe kan iemand het ooit winnen
van een herinnering van hoe het had kunnen zijn?
Al doet de waarheid van die herinnering steeds weer pijn
Hij zit te diep van binnen.
Dus krijgt de herinnering een tweede kans,
en verliest alleen de pijn
niets van zijn oorspronkelijk glans.
Maar je hoopt, nu zal het anders zijn
Dus tegen beter weten in, de volgende ronde in gaan,
en de toekomst daarmee buiten laten staan.
Nieuwe herinneringen van wat zou kunnen zijn,
ongebruikt en eeuwig aan de zijlijn.
Hoe vaak moet het fout gaan?
Hoe vaak moet de herinnering je hart laten sterven?
Hoe vaak moet het je rust bederven?
Hoe vaak moet je een hart raken,
totdat het niet meer is te maken?
En je het ware geluk voorgoed buiten laat staan.
Het doet me telkens weer pijn om je te zien lijden.
Daarom wou ik, als nieuwe herinnering voor je strijden.
Maar als jij het niet wilt, kan ik niet winnen.
en misschien zijn mijn kansen wel heel klein.
Dus laat me tenminste je wereld binnen,
om te proberen een mooie herinnering te zijn.
(maar ik heb geen recht om dat van je te vragen......)
van een herinnering van hoe het had kunnen zijn?
Al doet de waarheid van die herinnering steeds weer pijn
Hij zit te diep van binnen.
Dus krijgt de herinnering een tweede kans,
en verliest alleen de pijn
niets van zijn oorspronkelijk glans.
Maar je hoopt, nu zal het anders zijn
Dus tegen beter weten in, de volgende ronde in gaan,
en de toekomst daarmee buiten laten staan.
Nieuwe herinneringen van wat zou kunnen zijn,
ongebruikt en eeuwig aan de zijlijn.
Hoe vaak moet het fout gaan?
Hoe vaak moet de herinnering je hart laten sterven?
Hoe vaak moet het je rust bederven?
Hoe vaak moet je een hart raken,
totdat het niet meer is te maken?
En je het ware geluk voorgoed buiten laat staan.
Het doet me telkens weer pijn om je te zien lijden.
Daarom wou ik, als nieuwe herinnering voor je strijden.
Maar als jij het niet wilt, kan ik niet winnen.
en misschien zijn mijn kansen wel heel klein.
Dus laat me tenminste je wereld binnen,
om te proberen een mooie herinnering te zijn.
(maar ik heb geen recht om dat van je te vragen......)
Reacties op dit gedicht
| Bolkje: | Vrijdag, juli 30, 2004 23:33 |
| Heb geen spijt van wat je voelt. Het komt niet van een kant. Maar alles is hier nu nog zo wazig, dat ik nog niks bepalen kan. Daarom laat ik je in mijn wereld. | |
| Raira: | Donderdag, juli 29, 2004 08:51 |
| Wat een prachtig gedicht, en wat een bijzondere manier om te zeggen ......ik wil je graag nieuwe mooie herinneringen planten en zo moeilijk als de ander het vertrouwen kwijt is en zich niet open durft te stellen. liefs raira |
|
| Hermans Dirk: | Donderdag, juli 29, 2004 08:00 |
| mooi verwoordt | |
Over dit gedicht
| Auteur: Don Juan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||