IK ZAG JE HANDEN
ik zag je handen
ik zag je handen
de vingers gespreid
een eerste ontvangen
tot open bereid
ze dansten en speelden
op maten lichte muziek
ik raakte en streelde
het nog verboden gebied
ze hoorden ons spreken
zochten angstig elkaar
verkrampten tot vuisten
in een woedend gebaar
verstrengelden later
in bezworen gevaar
warmenden en troostten
in berusten dan maar
ze werken en zorgen
soms los van je geest
ze zien vaak stukjes wereld
waar je niet eens bent geweest
wil melker
29/07/2004
Reacties op dit gedicht
| jackie53: | Dinsdag, augustus 10, 2004 14:34 |
| Handen kunnen zoveel zeggen,prachtig hoor . | |
| Raira: | Donderdag, juli 29, 2004 09:09 |
| Ik las net terug, en zag dat alleen mijn eindzin er stond, en de rest verdwenen was......dus nog een keer opnieuw Liefs Raira handen die lezen en schrijven praten en zwijgen....... maar ook in volle vertrouwdheid in de hand van een ander verblijven Mooooi Wil liefs Raira |
|
| Cora68: | Donderdag, juli 29, 2004 08:52 |
| Wow!! Met veel plezier gelezen, en gelezen, en gelezen... |
|
| Raira: | Donderdag, juli 29, 2004 08:41 |
mooooooi Wil...... liefs raira |
|
| Hermans Dirk: | Donderdag, juli 29, 2004 08:17 |
| mooi gedicht | |
| Paul de Bruyn: | Donderdag, juli 29, 2004 07:51 |
| Wil.... De wereld is klein in grootheid, maar de grote dingen zitten 'm in de kleinste dingen... Handen zijn klein, maar zonder handen zijn we nergens...Hoe erg je sommige dingen nodig hebt om te overleven... Prachtig gedicht... liefs Paul |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||