Mijn voeten paraderen..
verplichting is mijn zaakje niet
met noodgedwongen klanken
is je stille entree heringezien
de tijdslimiet beperkt gezag
verbeten door de betasting
overloop ik alle paden
misvorming der naaktheid
zal ik me aan je wagen
langs kilte en leegte geleefd
is een opluchting op z’n plaats
wijsheid van de eeuwigheid
maakt mij tot in ’t verleden
opvolging van machtsdruk
laat ik naast mij lijden
mijn voeten paraderen door
tot deze onzichtbaar zijn..
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Donderdag, juli 29, 2004 17:20 |
| klak klak klak paradepaardjes tot wasdom | |
| jan steurs: | Donderdag, juli 29, 2004 12:32 |
| Ik vind dat je net iets te veel bombastische woorden gebruikt... Maar dat ligt waarschijnlijk meer aan mijn smaak dan aan jou dichtkunst ;-) Sommige mensen houden meer van eenvoud... Maar, deze gezegd, het is nog altijd een machtig gedicht, zeker voortdoen! |
|
| nifter-a-go-go: | Donderdag, juli 29, 2004 12:26 |
| wat zij van hieronder zegt!!!! | |
| Ninandra: | Donderdag, juli 29, 2004 12:23 |
| MWHOW.. IMPRESSIVE! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||