Ik ben weer eens...
Ik ben weer eens alleen
met alleen de honden
om me heen,
die geven me ook vriendschap,
dat wel,
maar het is anders
dan dat je vrienden
om je heen hebt.
Ik kijk uit
op de straat
en zie enkel
auto's en fietsers
die voorbijrijden.
De warmte zit binnen,
daarom ga ik liever
buiten zitten.
Maar ja...
er is 1 probleem,
mijn pc kan niet mee,
dan doe ik het maar zonder.
Ik schrijf nu mijn gedichten op,
al lijkt het eerder een krabbel
want op papier wissen
gaat zo slecht,
en straks...
nu zoals je ziet
kunnen jullie het lezen
zoals het hier nu
geschreven staat.
Want al dat gekrabbel
van daarstraks
verander ik telkens weer een beetje.
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Woensdag, oktober 06, 2004 17:08 |
| fox_bert: | Zondag, augustus 01, 2004 08:30 |
| door veranderen komt het uiteindelijk het beste in een mens naar boven. liefs Bert |
|
| *Leeuw*: | Donderdag, juli 29, 2004 23:40 |
| hmm.. was het grappig bedoeld? De reactie hieronder..:S ik vat het namelijk heel serieus op! *zucht* sommige mensen moeten af en toe eerst nadenken voor ze een reactie geven! Mooi geschreven! Sterkte! Liefs |
|
| pluisje: | Donderdag, juli 29, 2004 23:26 |
| whaha | |
Over dit gedicht
| Auteur: _Zonneschijn_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||