Eenzaam is je lach
Eenzaam sta je op de klippen
Je hart brand woester als de branding
Golven slaan op de rotsen neer
Omgaan met verdriet het lukt niet meer
Haat is een nieuwe leer
De zee heeft geheimen
En luistert niet meer naar jou
Zo lang bewonderde je haar golven
Zo vaak heb je haar bezocht
Nu slaat haar woede op de klippen stuk
Woelig water ziet je niet meer staan
In je ogen steeds een zilte traan
Ze heeft jou liefde niet begrepen
De zee komt en trekt zich terug
Ook al vraag je haar steeds te blijven
Op welk verloren eiland spoelt zij nu aan
Naar welk verloren land vind zij haar weg
Hard is je oordeel over dat kleine stukje grond
Waar zij in kabbelgolven haar rust nu vond
Je kunt de stilte in je hart niet verdragen
De zee speelt mee met je spel
Ze zag je wel staan daar op de klippen
Wierp jou een handkus toe
De klank ging verloren in de branding
En daarom vind je ziel nooit rust
De zee is er al langer als de mens zich heugt
Bepaalt zelf haar eigen grens
Om sluit met liefde graag elk mens
Ze fluistert dat je woede niet deugt
Maar in al je haat gaan haar klanken verloren
| lodi: | Zaterdag, juli 31, 2004 23:12 |
| mooi verwoord joh pffffff | |
| westland: | Vrijdag, juli 30, 2004 11:26 |
| heel mooi geschreven wim,sluit me bij je woorden aan.alles over de zee en het leven zo verwoord. ma westland.(jany) | |
| *** Lanaatje37***: | Vrijdag, juli 30, 2004 06:45 |
| * zucht * ..erg mooi Wim.. bedankt voor het delen.. liefs, Lia |
|
| maria : | Vrijdag, juli 30, 2004 00:23 |
| ......stil....... veel liefs, maria |
|
| MayadeBij: | Vrijdag, juli 30, 2004 00:09 |
| zo, en wie is de zee om dat te bepalen denk ik dan nuchter.. | |
| Raira: | Vrijdag, juli 30, 2004 00:08 |
| Echt een prachtigggg gedicht zo mooi het verhaal van de zee verteld als voorbeeld van ons leven erg goed liefs raira |
|
| Auteur: Black Lord | ||
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||