HIJ WAS THE JAZZMAN
Hij was the jazzman.
Bloemen,
geplukt om de dood
te versieren met leven.
Bloemen,
applaus op de kist.
Het witte gezicht in een glimlach.
Een leven en drie maten vooraf
gaven toon aan de band. Ze wiegden
gevoel van familie en vrienden.
verstrooiden de dood,
zochten troost in hun eigen verhaal,
de sax en trompet, ieder hun taal.
Hij was hun ziel, zong met elan
hun donkerste tonen. Ze spelen zijn leven,
dat kan de dood hem nooit meer ontnemen.
wil melker
26/05/2001
Bloemen,
geplukt om de dood
te versieren met leven.
Bloemen,
applaus op de kist.
Het witte gezicht in een glimlach.
Een leven en drie maten vooraf
gaven toon aan de band. Ze wiegden
gevoel van familie en vrienden.
verstrooiden de dood,
zochten troost in hun eigen verhaal,
de sax en trompet, ieder hun taal.
Hij was hun ziel, zong met elan
hun donkerste tonen. Ze spelen zijn leven,
dat kan de dood hem nooit meer ontnemen.
wil melker
26/05/2001
Reacties op dit gedicht
| sundance: | Zaterdag, mei 26, 2001 19:53 |
| mooi wil. beetje triest, maar ook zonnig groetjes, **b** |
|
| pramodah: | Zaterdag, mei 26, 2001 11:19 |
| prachtig wil in enkele woorden een gans leven dat ook niet eindigd bij de dood.......... | |
| Elly: | Zaterdag, mei 26, 2001 11:18 |
| De jazzman dwingt van zijn publiek respect af, in een statige stilte klonk zijn geluid heel rijk. Schitterend gedicht. Groetjes Elly xxx |
|
| Firebolt: | Zaterdag, mei 26, 2001 09:43 |
| Heb hier maar 1 woord voor.....SCHITTEREND! | |
| ilona krijgsman: | Zaterdag, mei 26, 2001 08:10 |
| heel erg mooi Wil..ik word hier stil van..het maakt wat los in mij.liefs Ilona | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||