Pas geleden voelde ik me moe, ik had het even gehad.
In het café bestelde ik geen glas bier, maar een 40 liter vat.
Ik was onverzorgd en ging al tijden niet meer in bad.
Het overleven was niet meer het belangrijkste punt maar het dood gaan zeker wel.
Ik voelde me na een tijdje nog depressiever, de alcohol werkte snel !
Gewelddadiger werd ik ook, de eerste de beste verkocht ik graag een lel.
Maar toen liep zij naar binnen daar in dat grauwe café.
Het was echt zo'n mooie meid net iemand van de tv.
Ik stapte bezopen op haar af en vroeg: zeg ga je met me mee ?
Ze lachte maar stemde tenslotte vrolijk toe.
Thuis aangekomen bleef het bij een paar tedere kussen, voor de rest waren we gewoon te moe.
En toen ik die ochtend daarop wakker werd voelde ik me net een dode koe.
Langs me, lag zij in bed, ik schrok me toch wel dood.
Het was niet bepaald een fotomodel, ze kwam eerder uit de goot.
Mijn oma had het wel kunnen zijn, wat voelde ik me toen idioot.
Weer voelde ik me moe en ging ik naar dat café.
Natuurlijk bestelde ik een 40 liter vat en geen enkel kopje thee.
Ik was nog steeds erg depressief en voelde me niet oké.
Maar toen liep zij naar binnen daar in dat grauwe café !
Natuurlijk was het ditmaal weer iemand anders want anders ging ze niet met me mee.
De rest is net zoals de vorige keer, dat ken je zeker wel.
Nu heb ik dus mijn leven beschreven, even vlug en lekker snel.
En zo leef ik dus al 40 jaar, zo van tijd tot tijd.
En door al die alcohol heb ik elke dag een andere meid.
Maar die wil mij de volgende ochtend het liefst zo snel als mogelijk weer kwijt.
Maar ja, wat kan ik er aan doen, ik maak haar ook geen verwijt.
Want al met al ben ik een oude vent, die zijn leven het liefst aan alcohol slijt.