Stiltezone
We zwegen al de talen
stilde vulde het bestaan
geen zuchtje lawaai
drong door de kieren van het huis
Niks hoefden we uit teleggen
ieder begreep wat we bedoelde
we gingen gewoon verder
met ons dagelijks leven
Mensen hoorden ,we tegen elkaar praten
hun stemmen vormden een muzikale brij
sneden de stilte doormidden
waar we zo naar verlangde
Reacties op dit gedicht
| Fortune: | Zaterdag, juli 31, 2004 17:30 |
| Heel mooi geschreven Tja.. rust is wat een mens soms nodig heeft... Hoe oud dan ook.. liefs, Samantha |
|
| miranda klopman: | Zaterdag, juli 31, 2004 13:05 |
| jah soms is stilte het mooiste geschenk wat je kan krijgen. kijki je ook een keer naar mijn gedichten? kus miranda | |
| Hermans Dirk: | Zaterdag, juli 31, 2004 03:11 |
| mooi neergezet | |
| Raira: | Zaterdag, juli 31, 2004 01:00 |
| ja soms is al het rumoer om je heen echt niet wat je zoekt in de stilte kom je jezelf tegen en dat kan heel verademend zijn liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||