Het Gaat Nooit Meer Weg!
Al Het Bloed Op Mijn Armen,
Doet Me Van Binnen Verwarmen..
Al De Littekens Met Een Eigen Verhaal,
Dat Is Het Enige Waar Ik Van Baal..
Ze Gaan Nooit Meer Weg,
Maarja, Dat Is Dan Pech..
De Pijn In Mijn Hoofd, Het Gaat Niet Weg,
Wat Ik Ook Doe, Wat Ik Ook Zeg..
Het Gaat Allemaal Niet Weg..
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Zaterdag, juli 31, 2004 17:54 |
| ik lees spijt? tussen de lijnen, misschien een goed begin om te stoppen? of enkel alleen al proberen alvast succes |
|
| miranda klopman: | Zaterdag, juli 31, 2004 12:47 |
| jah ik snap wat je bedoeld, ik heb mezelf ook een poosje gesneden en inderdaad, het gaat nooit meer weg, maar ik leer wel van de littekens die ik heb, want eigenlijk zit er een hele wijze les achter. kijk je ook een keer naar mijn gedichten? kus miranda | |
| Raira: | Zaterdag, juli 31, 2004 09:55 |
| Ik kan alleen maar zeggen sterkte, als ik dit lees liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Just-Mel* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||