als een roos..
Wanneer ik bij jou ben,
bloei ik open als een rode roos,
als de zon haar met haar stralen streelt...
Maar ook angstig en kwetsbaar..
Bang om te verdorren,afgezonderd van de rest,
zodat niemand meer naar haar omkijkt,
ze heel alleen verder door het leven moet..
Wachtend op de dag dat iemand dat verwelkte bloempje
wil plukken,
terwijl die persoon eigenlijk niet eens bestaat..
Want er was maar 1 iemand die haar gelukkig kon maken..
En dat ben JIJ !
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Zaterdag, juli 31, 2004 17:15 |
| Is dat zo?.......Nou het gedicht vind ik in ieder geval heel mooi! Liefs, Will |
|
| Hermans Dirk: | Zaterdag, juli 31, 2004 11:34 |
| prachtig | |
| Freaky Poet: | Zaterdag, juli 31, 2004 10:53 |
| Nooit geweten dat jij bestond, Zo lief, Zo mooi, Zo fijn, Nooit geweten dat mijn gevoel, Zo zacht, Zo mooi, Zo heet, Kon zijn. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *-,ButterflykE,-* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||