Zouden op vakantie,
Mama en ik....
Marcel mocht ook 3 dagen komen,
hij moet natuurlijk weer werken...snik....
Ik voel me zo rot!
Was ik maar weer blij!!!!!
mocht Marcel maar mee!
Dan voel ik me tenminste vrij!
Maar nee.. Zijn werk gaat voor,
Nou zo kan ik niet meer,
Die klappen komen steeds harder aan hoor!
en mij laten vallen, Dat doet me verdomme zeer!!
Ik had er voor gekozen, Mag Marcel mee?
Me moeder zei zo maar: Ja tuurlijk!!!
Ze zei niet eens NEE!!
en nu...alles weg want jij kan/wil niet mee.
Ik heb het gevoel dat het niet uimaakt voor jou.
Maar ik ben je nodig!
Is het zo raar dat ik van je hou??!!
Ik vecht voor jou!!!
Strax gaan we uitelkaar...
en dat door onze woordwisseling.
Dan ben ik echt verdrietig,
dan zak ik in elkaar.
Please Marcel blijf bij mij!!!
hou me vast en luister!!
dat ben ik nodig!!!
Dat maakt mij vrij....
Was van plan je dingen te zeggen,
en dat ik het naast de vloedlijn zou leggen,
want dan ben ik dat kwijt.
Ben ik van weer een probleem bevrijd.
Maar blijkbaar ben ik dat niet waard.
En hoord mijn leven zo.
maar ik blijf hopen.
Hopen dat mijn leven opklaart!!