zelfhaat
als in de spiegel kijk
word ik kwaad
raak over de zeik
zie degene die ik haat
ik ben jou,jij bent mij
ondragelijke pijn
laat me met rust jij,
ik wil jou niet zijn
haat die onmogelijk hoort te zijn
die eigenlijk nergens op slaat
haat met de meeste pijn
genaamd zelfhaat
je bent boos op je eigen
barsten van onzekerheid
tegen iedereen zwijgen
over dat je snijd
jezelf verminken
je mag jezelf niet
bijna verdrinken
in tranen van verdriet
tranen vallen op de grond
in de plas die er al licht
met de druppels van het bloed
van de horizontale wond
word ik kwaad
raak over de zeik
zie degene die ik haat
ik ben jou,jij bent mij
ondragelijke pijn
laat me met rust jij,
ik wil jou niet zijn
haat die onmogelijk hoort te zijn
die eigenlijk nergens op slaat
haat met de meeste pijn
genaamd zelfhaat
je bent boos op je eigen
barsten van onzekerheid
tegen iedereen zwijgen
over dat je snijd
jezelf verminken
je mag jezelf niet
bijna verdrinken
in tranen van verdriet
tranen vallen op de grond
in de plas die er al licht
met de druppels van het bloed
van de horizontale wond
Reacties op dit gedicht
| love ya jo: | Zondag, augustus 01, 2004 20:57 |
| sprakeloos egt heel moooi ik herken me zelf er in ik voel me ook zo maar stop zoals mel al zegt me snijden het heeft geen zin wat je je aan doet met snijden | |
| *Just-Mel*: | Zondag, augustus 01, 2004 16:27 |
| Mooi verwoord! Dit is erg herkenbaar voor me! Ik wens je heel veel sterkte hiermee! en PROBEER alsjeblieft om het snijden te stoppen..? Ookal is dat dan super moeilijk! Als er iets is, kan je me altijd mailen, als je wilt.. Dikke kus, mel! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: real_me | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||