Wezenloos
Wezenloos staart hij voor zich uit
blik op oneindig verstand op nul
maar is dat wel zo of is het schijn
staan de gedachten werkelijk stil
beelden vliegen snel als kruit
hij voelt zich een grote sul
in de duisternis is veel pijn
tesamen met een gebroken wil
hoe vormt zich uit deze kluit
een persoon en geen stuk onbenul
iemand die er mag zijn
maar wezenloos en met een ril
staart hij verder voor zich uit
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Maandag, augustus 02, 2004 21:08 |
| Heel mooi geschreven......hij mág er zijn, absoluut! Liefs, Will |
|
| sunset: | Maandag, augustus 02, 2004 14:16 |
| Pijnvol verwoord; mooi neergezet; eerlijk verteld. Liefs / sunset |
|
| Raira: | Maandag, augustus 02, 2004 00:41 |
| Erg goed gedicht, en wie weet komt er inzicht, en verandering. soms heeft het tijd nodig liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: archerman | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||