Jij kleurt
Jij kleurt mijn dag.
Geel, paars, rood.
En zwart.
Te vaak ben ik zwart.
Een palet van ontelbare tinten
wacht zijn kans gespannen af
tot de zon ontwaakt.
Maar te vaak….
ontelbaar te vaak
is het zwart in zicht, te snel.
En jij…zie jij het wel?
Jij kleurt mijn dag.
Groen, roze, blauw.
Heel af en toe, misschien.
Maar meestal…
meestal ben ik zwart.
Jij hoeft het niet te zien.
Reacties op dit gedicht
| Vanille: | Maandag, augustus 02, 2004 16:59 |
| ik moest wel effe twee keer lezen, maar het was de moete waard, tis mooi gezegd | |
| sunset: | Maandag, augustus 02, 2004 14:48 |
| Mooi (om stil van te worden). Liefs / sunset |
|
| Raira: | Maandag, augustus 02, 2004 09:41 |
| erg mooi verwoord, en hopelijk komen de kleuren geleidelijk aan terug liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evenstar21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||