TEGENDRAADS
Stil droog ik mijn tranen
die stromen, ongezien
En bijna denk ik dat ik het
allang niet meer verdien
Om te huilen om de dingen
die ik zelf heb gedaan
Om te kruipen uit een afgrond
waar ik zelf in ben gegaan
Om te leven in een leven
zonder reden, zonder doel
Om te vechten voor een leven
volledig tegen mijn gevoel...
die stromen, ongezien
En bijna denk ik dat ik het
allang niet meer verdien
Om te huilen om de dingen
die ik zelf heb gedaan
Om te kruipen uit een afgrond
waar ik zelf in ben gegaan
Om te leven in een leven
zonder reden, zonder doel
Om te vechten voor een leven
volledig tegen mijn gevoel...
Reacties op dit gedicht
| *silliej*: | Woensdag, augustus 04, 2004 09:45 |
| kop op.. alles k0mt g0ed.. dikke knuffel,silliej |
|
| Marten: | Woensdag, augustus 04, 2004 00:20 |
| Huilen mag altijd, ontken en onderken geen emoties. Acceptatie is al een stap verder dan ontkenning, blijf lopen. | |
| Principessa: | Dinsdag, augustus 03, 2004 21:31 |
| Feel like crying now! Ik kom uit dezelfde afgrond.. Ik hoop voor je dat het betert.. verwarmende, troostende knuffel, Laura |
|
| Rep: | Dinsdag, augustus 03, 2004 17:30 |
| knuffel :) kop op meissie! Liefs Rep |
|
| Toonie: | Dinsdag, augustus 03, 2004 17:17 |
| Toch verdien je het, ben je het waard om te zijn wie je bent en vriendschap te krijgen van mensen die om je geven.. Mis je knuffel x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Soledad* | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||