Alleen?!
Niets is zo eng als het gevoel,
het gevoel dat je wil huilen
maar de tranen blijven uit.
Roepend voor een hele straat,
niemand die je hoort.
De gedachte dat het individu
iets betekent, een grote leugen.
De illusie breekt,
confronterend met de realiteit.
het gevoel dat je wil huilen
maar de tranen blijven uit.
Roepend voor een hele straat,
niemand die je hoort.
De gedachte dat het individu
iets betekent, een grote leugen.
De illusie breekt,
confronterend met de realiteit.
Reacties op dit gedicht
| Hermans Dirk: | Woensdag, augustus 04, 2004 23:31 |
| heel mooi neergezet | |
| miranda klopman: | Dinsdag, augustus 03, 2004 22:19 |
| jah het leven is hard, maar heb meer zelfvertrouwen , huil met jezelf, want al met al zul je toch op eigen benen moeten staan tog? maar ik snap helemaal wat je bedoeld hoor. | |
| Principessa: | Dinsdag, augustus 03, 2004 21:52 |
| This is soooo true!! Great poem, XxX Principessa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sieska | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||