Dag kindje...
Dag kindje...
Zo klein
zo gewenst
jij zou
zo
bijzonder
geworden
zijn
Zo klein
bracht je al
zoveel
geluk
Zo klein
zo bemind
en nooit
kunnen we
je aanraken
je voelen
in onze
armen
Voor altijd
zul jij
een fluistering
zijn
in ons hart
Dag kindje...
Reacties op dit gedicht
| herbymini: | Woensdag, augustus 04, 2004 12:42 |
| heel veel sterkte met het verlies. Werd er helemaal stil van toen ik het las liefs herbymini |
|
| Duifje: | Woensdag, augustus 04, 2004 06:50 |
| Wat erg! Een kindje, een deel van jou, nu ontnomen voor eeuwig stil! Sterkte! |
|
| Benjamin de Rooy: | Dinsdag, augustus 03, 2004 23:23 |
| slik....jeetje lieverd... veel verdriet lees ik... ik wens je heel veel sterkte toe en je weet met te vinden. veel liefs, Ben |
|
| Luijkx: | Dinsdag, augustus 03, 2004 22:43 |
| Met stilte en respect gelezen! Heel veel sterkte met het verwerken! Liefs, Laura |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||