Dicht tegen me aan..
Ik vermaakte me met leugens;
woorden geschreven in de wind.
Ik bekeek sterren die er niet waren
en heb de duisternis bemind.
En jij fluisterde mij warmte toe
en bleef steeds dicht bij me staan,
terwijl ik jou van me afduwde,
liet je mij alleen niet gaan.
En nu zie ik je dan eindelijk;
je bent verdwaald in mijn gedachten,
en toen ik in de spiegel keek,
zag ik zelfs dat mijn ogen lachten.
Maar ik kan je niet vinden;
je bent hier zover vandaan.
Hoewel het voelt alsof je mij omarmt
Jij, dicht tegen mij aan..
Hou van jou
Trix: | Woensdag, augustus 04, 2004 20:35 |
Prachtig gedicht Denizz!! Je ziel geeft een schreeuw!!! Wie zag je werkelijk in die spiegel.... En.....WIE mis jij eigenlijk? |
|
Auteur: BebeK | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 04 augustus 2004 | ||
Thema's: |