Gestorven in een lach
Langs duister wegen
Op aarde van het roet
Danst lang gebonden rede
In droog gelegde traan
Met weinig spraak
Voor eerder overkomen
De weggegleden dromen
Van zoetsappig dalen
In een levendig melodie
Gestorven in een lach
En de laatste keer gesproken
Door het donk’re
Van de dag.
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, augustus 05, 2004 09:04 |
| WoW! wat een knap gedicht! Fantastisch mooi! liefs Jannie |
|
| Cora68: | Woensdag, augustus 04, 2004 19:34 |
| Ben er stil van, prachtgedicht... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||