Toverende tranen
Toverende tranen.
Mijn waarheid heeft gelogen!
Twee grote tranen springen in mijn ogen.
De tranen rollen,
en dollen,
in stil verlangen,
over mijn bolle wangen.
Ze troosten met lust en leven,
verkoeling en rust wil ze geven.
Als de tranen hun plicht hebben gedaan,
veeg ik ze weg en laat ze gaan.
De druppels spatten uiteen op de grond,
en toveren een lach rond mijn mond!
Trix Harkema 21 juni 2004
Mijn waarheid heeft gelogen!
Twee grote tranen springen in mijn ogen.
De tranen rollen,
en dollen,
in stil verlangen,
over mijn bolle wangen.
Ze troosten met lust en leven,
verkoeling en rust wil ze geven.
Als de tranen hun plicht hebben gedaan,
veeg ik ze weg en laat ze gaan.
De druppels spatten uiteen op de grond,
en toveren een lach rond mijn mond!
Trix Harkema 21 juni 2004
Reacties op dit gedicht
| *..Missiesmiej..*: | Donderdag, augustus 05, 2004 13:48 |
| mooi:)... -x- |
|
| will hanssen: | Donderdag, augustus 05, 2004 12:47 |
| Heel mooi geschreven, Trix....er zit nog meer inhoud in naar mate ik het vaker lees....zie ik steeds meer, knap gedaan! Liefs, Will |
|
| Oorlam: | Donderdag, augustus 05, 2004 11:48 |
| wow grijnssss! |
|
| [&]*MaanDrop*[&]: | Donderdag, augustus 05, 2004 11:15 |
| stil verdriet bedoelde ik dus | |
| [&]*MaanDrop*[&]: | Donderdag, augustus 05, 2004 11:14 |
| Prachtig geschreven.. Maar bij anderen komt er meestal geen lach na de tranen, maar alleen tis verdriet. Liefs, Aibell |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Trix | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||