Wachters
De hele winter hebben ze gewacht op de zon.
Nu wachten ze tot ze niet meer zweten.
Ze wachten in de schaduw
op ijs en limonade. Ze wachten tot ze bruin zijn.
Ze wachten tot ze rijk zijn.
Ze wachten tot ze mooi zijn.
Afgestudeerd, moeder, prins én prinses.
Ze zien een dichter. Hij lacht om hen heen.
Ik zie, spreekt hij, zo duidelijk jullie metafoor. Jullie wachten –
Ze slaan hun ogen neer. Op
geluk, denken ze berouwvol.
Tot je een ons weegt, verbetert de dichter.
Nu wachten ze tot ze niet meer zweten.
Ze wachten in de schaduw
op ijs en limonade. Ze wachten tot ze bruin zijn.
Ze wachten tot ze rijk zijn.
Ze wachten tot ze mooi zijn.
Afgestudeerd, moeder, prins én prinses.
Ze zien een dichter. Hij lacht om hen heen.
Ik zie, spreekt hij, zo duidelijk jullie metafoor. Jullie wachten –
Ze slaan hun ogen neer. Op
geluk, denken ze berouwvol.
Tot je een ons weegt, verbetert de dichter.
Reacties op dit gedicht
| Rino Saurus: | Woensdag, december 01, 2004 00:22 |
| De eerste twee strofes dacht ik: "So true." De laatste twee: "Huh?" ;) Knuf en kus Wonder how you're doing... Rientje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rivierinsect | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||