~*Kil en Kou*~
Een ijzige wind
Zorgt voor koude rillingen over mijn rug
Een kille wind
Waait door mijn haren
Ik wil je terug
En laat mijn gedachten maar varen
liggend in jou armen
Kilte gaat door me heen
JE helpt me op te warmen
Toch heb ik het gevoel
Ik ben alleen
Ik hoop dat je weet wat ik bedoel
Kil en koud
Is alles om me heen
Ik wil niet meer dat je van me houd
Ik ben alleen
Maar dat wil ik nu zijn
Anders doet het te veel pijn...
Ruizende en kille wind
Streelt mijn haren zacht
Ijzige wind
Wat mij zo dicht bij jou bracht
Maar dat wil ik niet meer
Want je doet me zeer
Een ijzige wind
Streelt zachtjes mijn haren
Liggend in jou armen
Laat ik mijn gedachten varen
Ik wil niets meer
Dan alleen zijn
Want je doet me zeer
En je doet me pijn
Ik wil niet meer
Van je houden
En dat je van mij houd
Want het doet zo zeer
Jah zo zeer...
Reacties op dit gedicht
| lejan Verschoor: | Vrijdag, augustus 06, 2004 20:47 |
| Ik krijg er de koude rillingen van. Dat bewijst maar weer dat je gedicht juist is beschreven. Als dit niet begrepen wordt... Ik wens jou een fijne toekomst! |
|
| Duifje: | Vrijdag, augustus 06, 2004 20:32 |
| Prachtig neergezet! | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Monique*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||