onvangbaar
De warme lucht over haar armen tollend
Strekte zij zich uit, de wereld even aan haar voorbij hollend
De stilte haar orkest die zij lui dirigeert
De intensiteit van het leven die zij begeert
Zorgt zij dat haar verschijning doortastend is
In haar bestaan geen tijd voor verdriet en gemis
Exploreert zij de staat van extase enkel en tot voortdurend
Een karakter alleen te omschrijven als vurend
De wereld haar marionet
Ziet ze niet dat het de wereld is, die haar redt
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: guesses | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||