Wolk
een pluizige wolk
donzig zacht
in het vroege ochtendlicht
na de stilte van de nacht
nu in de stilte van de morgen
voert hij mij gedachteloos mee
zwevend door de ruimte
het maakt niet uit waar naartoe
het is een goed idee
ik hou van de stillte in de ochtend
geef de dag langzaam een gezicht
en zo dobberend op m'n wolk
voel ik me vederlicht
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Annemieke van der Ven | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||