Zo mooi en toch zo onschuldig
Kijk dan hoe mooi hij is,
Mijn geschenk aan de Toekomst, Mijn erfenis..
Ik weet dat je pas geboren bent..
Het zal me iedere dag heugen, dat Moment..
Je eerste Snak naar Lucht,
Mijn reddende engel, Mijn Toevlucht,
Ik kan niet wachte om je te leren,
Praten, Lopen en fietsen,
aan de andere kant, dan volgt de puperteit snel
en dan gaat het van fietsen, naar bietsen,
want ja, vrouwe moet je onderhouden
vraag maar aan je moeder!
Liefs,
Ronald Verwaal
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, februari 20, 2005 08:23 |
| heel mooi verwoordt en neergezet groetjes Dirk | |
| miss_tear: | Maandag, augustus 09, 2004 11:05 |
| woww dit is eggt lieeeeeef :-) liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ronald Verwaal | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||