Zwoele nachten toekomstreikend
Zwoele nachten toekomstreikend
De sterren fonkelen van de hemel
de maan ontwerpt zijn eigen beeld
de stilte van de warme nacht
(h)erkent mijn gevoelens ongedeeld
de zwoele wind streelt door mijn haar
de krekel die nog niet kan slapen
geeft zijn eigen commentaar
ongegeneerd zit ik te gapen
ik glimlach stil naar boven
waar kalme sereniteit verkeerd
en waar we samen hopen
dat ooit mijn rust ook weder keert
momenten kalm als deze
zijn nog maar ongekend kort
maar zeker weten dat dit gevoel
nog eens een vast ritme wordt
want bij het ochtendgloren
waar alle leven weer bijeenkomt
voel ik me regelmatig nog ontsporen
omdat ik de impulsen van die ander
nog steeds niet laat waar ze dus horen
beïnvloedbaar nog steeds te vaak
maar stukje bij beetje vorm ik mij
zielsgericht ontwerp ik kneedbaar
een klein beetje eigen plek erbij
plekjes waar ik leven mag
op manieren zelf bepalend
niet steeds weer de ander ontzien
maar alles uit mijn eigen leven halend
De sterren fonkelen van de hemel
de maan ontwerpt zijn eigen beeld
de stilte van de warme nacht
(h)erkent mijn gevoelens ongedeeld
de zwoele wind streelt door mijn haar
de krekel die nog niet kan slapen
geeft zijn eigen commentaar
ongegeneerd zit ik te gapen
ik glimlach stil naar boven
waar kalme sereniteit verkeerd
en waar we samen hopen
dat ooit mijn rust ook weder keert
momenten kalm als deze
zijn nog maar ongekend kort
maar zeker weten dat dit gevoel
nog eens een vast ritme wordt
want bij het ochtendgloren
waar alle leven weer bijeenkomt
voel ik me regelmatig nog ontsporen
omdat ik de impulsen van die ander
nog steeds niet laat waar ze dus horen
beïnvloedbaar nog steeds te vaak
maar stukje bij beetje vorm ik mij
zielsgericht ontwerp ik kneedbaar
een klein beetje eigen plek erbij
plekjes waar ik leven mag
op manieren zelf bepalend
niet steeds weer de ander ontzien
maar alles uit mijn eigen leven halend
Reacties op dit gedicht
| folkert: | Maandag, augustus 09, 2004 11:21 |
| Ik hoop dat dat gevoel een vast ritme van u zal worden! Heel mooi Liefs Folkert |
|
| Cora68: | Maandag, augustus 09, 2004 11:18 |
| Mooie!! | |
| Fortune: | Maandag, augustus 09, 2004 10:26 |
| En weer zo'n prachtig gedicht.. liefs, Samantha |
|
| jazzzz: | Maandag, augustus 09, 2004 10:08 |
| prachtig verwoord, met herkenning gelezen ("beïnvloedbaar nog steeds te vaak"... ;) liefs, |
|
| Gonny: | Maandag, augustus 09, 2004 09:05 |
| heej die Raira ben blij je weer te zien miste je al. Maar je hebt hier weer een prachtig gedicht neer gezet. Heerlijk die gedichten van je te lezen. Geniet van de dag doe niet te veel daar is het veel te warm voor. knuffel en kusss Liefs Gonny |
|
| arie.v.d.zalm: | Maandag, augustus 09, 2004 07:22 |
| Heel mooi gedicht. zonnige dag. moin moin arie. |
|
| Huting: | Maandag, augustus 09, 2004 07:08 |
| Inderdaad heel herkenbaar en voortreffelijk verwoord Liefs, Doortje |
|
| Hermans Dirk: | Maandag, augustus 09, 2004 06:36 |
| prachtig gedicht | |
| Duifje: | Maandag, augustus 09, 2004 06:21 |
| Wat prachtig geschreven. Groetjes |
|
| herbymini: | Maandag, augustus 09, 2004 00:43 |
| mooi geschreven. Ik herken het gevoel. Slaap lekker liefs herbymini |
|
| melissa18: | Maandag, augustus 09, 2004 00:21 |
| heel mooi, ik ben echt zoow onder de indruk... het is stil aan de overkant...... knuffiej sleep well xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria Klein Herenbrink | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||