Tranen
Een koude stilte vult de ruimte,
Een stroming van pijn schiet door m'n hart.
Gaat langzaam heel mijn lichaam door,
En eindigt bij mijn ogen.
Hopend dat het zal opluchten,
Er zijn tenminste al minder tranen om mee te huilen,
Maar ook minder tranen om in te schuilen.
Je staat er dan pas echt alleen voor,
Maar 1 geruststelling, die tranen gaan nog wel even door.
Een stroming van pijn schiet door m'n hart.
Gaat langzaam heel mijn lichaam door,
En eindigt bij mijn ogen.
Hopend dat het zal opluchten,
Er zijn tenminste al minder tranen om mee te huilen,
Maar ook minder tranen om in te schuilen.
Je staat er dan pas echt alleen voor,
Maar 1 geruststelling, die tranen gaan nog wel even door.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Britt19 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||