~*Het duistere gezang*~
Duister achter me
Licht en geluk voor me
Ik draai me om
En kies voor het duister
Luisterend naar het duistere gezang
Het maakt me bang
Maar langzaam overheersen ze mij gedachten
Ze kunnen niet langer wachten
Ze lokken me en ze roepen me
Langzaam begin ik te lopen
Het duister in
Ze krijgen hun zin
Nog 1 keer kijk ik achter me
Laat me tranen stromen
Begin ik te lopen
Naar het duistere gezang
Naar het duister voor me
Met maat 1 gedachte:
Ik ben bang...
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, augustus 09, 2004 15:07 |
| mensen zijn schemerwezens, randgangers, evenwicht vindend tussen veiligheid en gevaar, geluk vertrouwen of toch een onrustig houvast. ga maar ga maar maak het niet te laat. hans |
|
| Oorlam: | Maandag, augustus 09, 2004 13:52 |
| mooi neergezet! | |
| *zwarte schaduw*: | Maandag, augustus 09, 2004 13:42 |
| ik vrees dat je de verkeerde weg hebt gekozen. laat je angst je niet leiden, maar leid jezelf. naar het licht, het geluk. kop op! kuSs XXX |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Monique*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||