Geen monologen meer in de nacht.
Geen monologen meer in de nacht
Soms overdag als we douchen
Als we poepen.
Geen monologen meer, alles gedacht
Dat we denken moesten
Fluisteren of roepen.
Nadruksloos legt een rond gewelf
Zich meesterlijk in ruste
Als er toch iets broos nog van je zelf
Bleef is het echter niet meer te plukken.
Hangt het te hoog of hangt het te laag
En je Dichter blijft niets als dit beeld
Van die zittende alhier, bezig te aanschouwen
Wat de stilte hem bracht.
Geen monologen meer in de nacht
Soms overdag als we douchen
Als we poepen.
Geen monologen meer, alles gedacht
Dat we denken moesten
Fluisteren of roepen.
Vergeten wat de mensen.....weten,wil maar komt hier niet aan bod
(Nadruksloos zit de figuur ter elfder ure
Meesterlijk alleen met af en toe een zucht
Paft een sigaret, drink wat water, slok voor slok.)
Eeuwigheden worden binnen de grenzen.....verzwegen door een God
(En aan die ene plek aan het gewelf
Waar nog iets aan wilde hangen
Monologeert het tikken van de klok.)
09'08'04.
Auteur: theike | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 augustus 2004 | ||
Thema's: |