mik: | Maandag, mei 06, 2002 10:37 |
Lieve Mary-Lou, Ik ken dit gevoel maar al te goed. Het is zo'n ontzettend k*t gevoel. Nix meer om voor te leven, niemand die om je geeft.Allemaal gedachtens die op zo'n moment door mijn hoofd gaan, maar dat is niet zo. Echt waar. Ik heb geprobeerd mezelf van kant te maken, t is me niet gelukt. Ik heb hiermee zoveel mensen pijn gedaan. Niemand wist dat ik me zo voelde, iedereen is zich dood geschrokken. Nu, bijna een jaar later, snij ik mezelf nog. | |
Joy Aerts: | Zondag, januari 20, 2002 01:41 |
heb hetzelfde gevoel ik lach maar niemand weet dat ik aan de binnenkant van mezelf ween ween tot ik erbij neerval ik maak mezelf maar kapotter met de dag alles in me knelt ik kwel mezelf |
|
P. Mooten: | Donderdag, november 15, 2001 23:01 |
Soms voel ik mij net zo , en hoe harder ik probeer om mezelf te veranderen hoe moeilijker het word. | |
erika: | Dinsdag, mei 29, 2001 18:53 |
Lieve Mary Lou Probeer er met iemand over te praten, je mag mij ook mailen als je er behoefte aan hebt. Maar doe jezelf niks aan. Sterkte Erika |
|
Anita: | Dinsdag, mei 29, 2001 15:28 |
hey meissie, geef niet op, hier kun je praten. doe jezelf ajb niet zo veel pijn aan. Sterkte, Anita |
|
Auteur: mary-lou | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 29 mei 2001 | ||
Thema's: |