Het wordt weer licht
Het wordt weer licht
Na wakend duister
wordt het weer licht,
met om je heen gefluister
Sla stil je handen voor 't gezicht,
je ogen dicht, je bent alleen
Verlaten door jezelf, en vriend en vijand,
ziet niemand zeeën die je weent
Wie zegt dat iemand van je houdt
als je jezelf bedriegt?
In 't eerste morgenlicht heb je het koud,
met enkel stilte om je heen
die je nooit meer beliegt
En wil je enkel hem nog voelen
Al ben je nu alleen
De dag wordt helder in je hoofd
Je zet je stappen, één voor één vooruit
Hoor naar je hart dat je nooit echt geloofd,
verkruimel tijd in stil gevouwen handen
Als jij je ogen sluit
en jij een smeekgebede bid,
laat dan jouw hoop weer vurig branden
Het wordt weer licht.
**********
sunset 10-08-2004
**********
Reacties op dit gedicht
| scorpio-nb: | Woensdag, augustus 11, 2004 07:18 |
| .... en met de ervaring van het donker, wordt het misschien daarna nog wel lichter .... Liefs |
|
| shelob: | Dinsdag, augustus 10, 2004 23:45 |
| Mooi verwoordt, van donker naar licht, van schaduw naar zon, het wordt altijd wel weer licht, wees op je hoed voor de grijze tussentijd, liefs Jolanda | |
| will hanssen: | Dinsdag, augustus 10, 2004 22:04 |
| Prachtig geschreven......uit het diepste duister wordt het licht geboren! Liefs, Will |
|
| lommert: | Dinsdag, augustus 10, 2004 21:48 |
| Het wordt weer licht.Natuurlijk wordt het weer licht.al lijken donkere tijden lang te duren...met bewondering gelezen willem |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||