De stilte daar alleen
De lucht zwaar als steen
De kleur meer grouw dan blauw
Dat velle briesje net geen kou
De takken, heen en weer
De regen, steeds maar meer
De zon probeert weer te komen
Net als de wolken haar hadden genomen
Nu het licht weer gaat schijnen
Wolken weer verdwijnen
De stilte daar alleen nog steeds
Dat door de angst wordt gevreesd