... ben ik of dood, gedoopt ...
... ben ik of dood ..., gedoopt ...
Mijn glimlach zwerft
tussen de dood en doop
En 't hart begeeft
als ik de storm inloop
van het mysterie 'leven'
En ik , door zoete klank gelokt,
mij aan de liefd' wil overgeven,
ook al is zij niet kort gerokt
Ik hoor haar glimlach klateren
als ik ons vlei in armen van de aarde
Gelukzalig wil ik schateren,
herken haar die ooit mij eens baarde,
voor 'k wegzink in de drab van dit moeras
dat ook genoemd wordt 'leven'
Ik snij mijn vlees aan het onbuigzaam gras,
lijk reeds een eeuw en meer te zweven
Ik word door passie zelf bedrogen als ik bemin
Als een vergeten herfstblad in de winter
ben ik of dood ..., gedoopt ..., of iets daar tussen in.
**********
sunset 11-08-2004
**********
Reacties op dit gedicht
| scorpio-nb: | Donderdag, augustus 12, 2004 07:20 |
| blijf schrijven sunset! zolang je schrijft ben je niet dood, maar overleef je. Enne... gebruik de nacht voor wat anders :) Liefs scorpio |
|
| sunset: | Donderdag, augustus 12, 2004 07:09 |
| Hm ... na een nacht slapen, stel ik vast dat de titel van het gedicht zou moeten zijn: ben ik óf dood óf stervende, ... en dat de laatste regel als volgt dient te zijn: ... ben ik óf dood óf stervende, of iets daar tussen in. ... Wat nachtrust al dan niet vermag :). Liefs / sunset |
|
| lommert: | Woensdag, augustus 11, 2004 22:13 |
| prachtige opbouw..ik voel meer dan ik kan zeggen in dit gedicht... willem |
|
| *** Lanaatje37***: | Woensdag, augustus 11, 2004 20:22 |
| wil je daar nu echt een antwoord op? gheghe knuffel, LIa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||