vader
Het licht kwam me halen
Het was niet te weerstaan
Afscheid nemen ging niet
Ik moest naar het licht toegaan
Ik zag me zelf liggen
Mijn lichaam levenloos
Mijn vrouw en kinderen huilend
Verdrietig en ook boos
Jij kon het niet geloven
En nog is er de vraag waarom
Op die vragen krijg je geen antwoord
Het leven is soms zo krom
Ik zag je groeien
Van meisje naar vrouw
Jammer dat ik niet meer kon zeggen
Dochter ik hou van jou
Maar ergens denk ik dat je het weet
Want ik leef door in jou
Ik hoor je heel vaak tegen mij zeggen
Papa, ik hou van jou
Geniet nu maar volop van het leven
Ooit komen wij elkaar tegen
Ik ben erg trots op jou
Wat je allemaal voor elkaar hebt gekregen
x
melissa18: | Vrijdag, augustus 13, 2004 21:44 |
* stilte * denk aan je knuffff |
|
toet: | Vrijdag, augustus 13, 2004 18:15 |
Hoi Lanaatje jij brengt er me nu toe dat ik het gedicht van mijn leven met ons pap ook ga plaatsen thxxxxx voor je mooie woorden | |
fox_bert: | Vrijdag, augustus 13, 2004 13:26 |
brrrrrrr kippevel |
|
Hans Winter: | Vrijdag, augustus 13, 2004 11:08 |
ik ben een vader in het kind dat ik verloor voor de kleine die mij kiest, ergens in een ver woord, hoor, zeg ik dan soms, houd je hand half aan je oor, dan gaan we staan aan de grote bomenhaag en zien dan bijna waar de zee ons kreeg en mij vergaf, weer geeft aan jou. hans |
|
lommert: | Vrijdag, augustus 13, 2004 10:08 |
als ik aan mijn vader denk was hij een groot geschenk ontroerend gedicht, met weemoed gelezen xxliefs willem |
|
**Zij** : | Vrijdag, augustus 13, 2004 10:05 |
Snif... | |
Tommie3993: | Vrijdag, augustus 13, 2004 07:57 |
't Zijn de momenten dat men stil wordt.....mooi, en erg pakkend,..xx.. | |
Duifje: | Vrijdag, augustus 13, 2004 07:08 |
Wat prachtig neergezet! Ben er even stil van, zo mooi! Liefs |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 13 augustus 2004 | ||
Thema's: |