Vreemde
Je hebt niet één ding misdaan
Maar telkens als je me in de kou liet staan,
stierf er een stuje 'ons'.
En zo gingen 'we' dood,
werden vreemden voor elkaar.
Ik weet niet meer wat gezegd tegen jou.
Maar ik kan je niet alles verwijten,
ik had het beter gezegd
telkens als je me brak
Maar soms had ik het gevoel dat ik niet met jóu sprak,
maar met een vreemde.
En zo gaan 'we' dood,
'ons' is niet meer.
Maar misschien op een keer,
wordt het 'wij' weer
Maar telkens als je me in de kou liet staan,
stierf er een stuje 'ons'.
En zo gingen 'we' dood,
werden vreemden voor elkaar.
Ik weet niet meer wat gezegd tegen jou.
Maar ik kan je niet alles verwijten,
ik had het beter gezegd
telkens als je me brak
Maar soms had ik het gevoel dat ik niet met jóu sprak,
maar met een vreemde.
En zo gaan 'we' dood,
'ons' is niet meer.
Maar misschien op een keer,
wordt het 'wij' weer
Reacties op dit gedicht
| melissa18: | Vrijdag, augustus 13, 2004 21:24 |
| heel erg herkenbaar lieverd... ik leef met je mee sterkte kunffel melissa |
|
| BloodElf: | Vrijdag, augustus 13, 2004 19:04 |
| *kijkt met grote ogen* Jaja, een prachtstukje!!! |
|
| Destinyluv: | Vrijdag, augustus 13, 2004 14:43 |
| geweldig geschreven!!! dikke knuffel Nikkiej |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lusy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||