ROND EN ROND
Op en neer
Gaan de golven van emoties
Als een vogel die de weg kwijt is
Een speelbal op de wind
De zee zingt zachtjes
De zachte zoete woorden
Maar troost daarmee de tranen niet
Van innerlijk onbemind
Heen en weer
Gaan de grote woeste baren
Als de speling van het noodlot
De cirkel van de tijd
Het water zingt
Zijn zachte zoete woorden
Maar troost daarmee de stilte niet
Van nog steeds de eenzaamheid.
A.13augustus2004
Reacties op dit gedicht
| Astroman: | Maandag, augustus 23, 2004 23:40 |
| Mooi vloeiend en met verbeelding geschreven, zoals gewoonlijk | |
| melissa18: | Vrijdag, augustus 13, 2004 21:23 |
| wooow heel erg herkenbaar.. heel mnooi geschreven dit.. ik ben weer eens onder de indruk dikke knuffel melissa |
|
| bent: | Vrijdag, augustus 13, 2004 15:52 |
| Maar wél even lekker uitgewaaid! En da's ook wel eens goed. x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kokkie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||