de regen tikt zachtjes op het raam
als is stil, enkel het getik
en men hartslag dat je zachtjes hoort
ik sta stared voor het raam
en zie iedere druppel vallen
alles is rustig niets beweegt
is het nu het moment om stilletjes
er van onder te muizen
om even van kamer te verhuizen
de regen stopt,maar niet in mij
het blijft regen diep in men hart,
ik weet niet op wat ik nog wacht,
ik dacht op jouw maar wat heeft het voor zin
als je me toch niet bemind.