*** gezonken ***
gezonken
Eens zo diep gezonken
Verdronken in verdriet
Innerlijk verscheurd
Jij kende mij nog niet
Uiterlijk hield ik me groot
Metselde dikke muren
Geen openingen meer
Niet eens om te gluren
Ik lachte veel
Maar schijn bedrogen
Je keek me aan
En zag het in mijn ogen
Je greep een spade
En groef een diepe kuil
Als je jezelf wilt verbergen
Houd je daar dan maar schuil
Huilend stortte ik in
Dieper en dieper het dal in
Tot je mij je hand aanreikte
Dat was het begin
Jaren later zijn we nog samen
Vrienden voor het leven
Muren zijn omgedonderd
Nadat je mij je hand hebt gegeven
x Lia x
Reacties op dit gedicht
| Cathje: | Maandag, augustus 16, 2004 13:44 |
| Wat ontzettend mooi geschreven! En ik herken me ontzettend in het eerste stuk. Hoop dat het tweede deel voor mij ook waarheid wordt... | |
| Duifje: | Zondag, augustus 15, 2004 14:10 |
| Zo zie je weer, hulp komt dikwijls uit een onverwachte hoek! Mooi gedicht! Liefs |
|
| **Zij** : | Zondag, augustus 15, 2004 10:21 |
| Weer die lullo Lia ;-) | |
| Raira: | Zondag, augustus 15, 2004 09:40 |
| zo herkenbaar dit gedicht....en wat heb je dat mooi verwoord, van begin tot eind ademloos gelezen. ik wens jullie veel geluk liefs raira |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, augustus 15, 2004 09:13 |
| Goed vasthouden die hand....en de rest natuurlijk.. X Annemieke |
|
| lommert: | Zondag, augustus 15, 2004 08:53 |
| moet aan Toon hermans denken: je hebt iemand nodig....ik ken dat masker gevoel..zelden dat je hem zelf wegwerpt..met bewondering gelezen xxxliefs willem |
|
| Tommie3993: | Zondag, augustus 15, 2004 08:37 |
| Dat zijn ze....voor het leven!!! Niet loslaten, die hand, meis..liefs.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||