spiegel - mijn eigen pijn
De spiegel breekt
Als hem passeer
Maar ik kijk hulpeloos toe
Omdat ik telkens leer,
Het is mijn hart dat spreekt,
Die steeds die spiegel breekt….
Het zijn mijn eigen ogen
Mijn eigen vuur en vlam
Niemand,
Die me bekijken zal
Als iets wat de wereld schaadt…
‘Leren’ van jezelf te houden
Anders blijf je,
Kopje onder…
Anders, geniet je pas
Veel te laat.
De spiegel breekt
Als ik hem passeer,
Mijn eigen ziel,
Barst keer op keer…
En ik baal er van,
Maar ik weet nog niet, hoe het anders kan.
Misschien dat ik dat ooit nog leer.
Als hem passeer
Maar ik kijk hulpeloos toe
Omdat ik telkens leer,
Het is mijn hart dat spreekt,
Die steeds die spiegel breekt….
Het zijn mijn eigen ogen
Mijn eigen vuur en vlam
Niemand,
Die me bekijken zal
Als iets wat de wereld schaadt…
‘Leren’ van jezelf te houden
Anders blijf je,
Kopje onder…
Anders, geniet je pas
Veel te laat.
De spiegel breekt
Als ik hem passeer,
Mijn eigen ziel,
Barst keer op keer…
En ik baal er van,
Maar ik weet nog niet, hoe het anders kan.
Misschien dat ik dat ooit nog leer.
Reacties op dit gedicht
| Cathje: | Maandag, augustus 16, 2004 13:49 |
| Ik herken mezelf er ook in... We blijven het proberen hè! | |
| kimmetjex:p: | Zondag, augustus 15, 2004 16:04 |
| ik herken de inhoud,ik lmoet het ook nog leren,van mezelf te houden,maar dat kan ik niet xx kiss from een beginnelingske (k) |
|
| # Saartjeuh #: | Zondag, augustus 15, 2004 15:00 |
| amai , eel mooi !!! ik zou et zelf ni et beter kunne neerzette !!! egt fantastisch proficiat |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Coquin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||