Vuur
Als gehypnotiseerd staar je in de vlammen
en komt tot rust door de woede van het vuur
Deze rust duurt slechts kort
Waarna de onrust weer toeneemt
Het doet je verlangen naar meer
Grotere vuren voor meer innerlijke rust.
Omsloten door het vuur
Dat eens je redder was
Weet je dat je einde nadert
Spijt en berouw borrelen omhoog
Nu je beseft wat je hebt gedaan
Huilend zak je neer op de grond
En wacht op het einde van jouw wereld
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, augustus 15, 2004 23:58 |
| hoe zal mijn einde mij naderen, mij nog van waarde doen wezen, wie zal mijn zelf niet te halen woord gelezen naar mij vertalen. hans |
|
| dimly me: | Zondag, augustus 15, 2004 19:38 |
| erg mooi. herkenbaar. soms. mooi beeld gebruikt. dimly me |
|
| Raira: | Zondag, augustus 15, 2004 16:15 |
| Een gedicht die veel emoties verwoordt, en daardoor heel erg mooi en indrukwekkend is liefs Raira |
|
| Anna D: | Zondag, augustus 15, 2004 16:01 |
| heel mooi gedicht juul, ik denk echt dat j e gaat winnen als m instuurt naar die wedstrijd, k hoop dfat je nog wat reacties krijgt, is wel zo leuk en leerzamm soms! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sjuultje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||