Met een gebroken vleugel
Met een gebroken vleugel van verdriet
Probeert de gewonde vogel te vliegen
Maar van de pijn kan het vogeltje niet
Langer meer van de grond afkomen
Met een gebroken vleugel van pijn
Wil het kleine vogeltje hier weg
Wil het vliegend in de lucht zijn
Dan treurig en alleen verlaten op de grond
Met een gebroken vleugel van zorgen
Wacht het angstig onder een struik
Angstig wacht het op de dag van morgen
En laat zijn gewonden vleugel helen
Met een gebroken vleugel van alle tranen
Alle tranen die het huilt
Moet het vogeltje een weg banen
Tussen al zijn pijn en verdriet heen
Geheel alleen…
Reacties op dit gedicht
| 01-shY: | Woensdag, augustus 18, 2004 10:52 |
| Wauw..! echt heel erg mooi.. ik lees hem graag over..! echt prachtig..!! Xje |
|
| Wicked Soul: | Maandag, augustus 16, 2004 16:40 |
| Laat je meenemen door een grotere vogel op zen vleugels. You won't be alone. Wel ontzettend mooi geschreven. Liefs, -Lien.- |
|
| BloodElf: | Maandag, augustus 16, 2004 10:31 |
| Doooooooorzettend dus!! Prachtig geschreven.. |
|
| Butterfly: | Zondag, augustus 15, 2004 21:38 |
| Me, 2 maand geleden.. heel erg mooi.. Liefs |
|
| Raira: | Zondag, augustus 15, 2004 21:19 |
| een ontroerend mooi gedicht emotie heel duidelijk en voelbaar weergegeven liefs raira |
|
| cindyketjeuh: | Zondag, augustus 15, 2004 21:17 |
| heykes lieverd, wat een prachtig gedicht. er ligt zoveel gevoel in. echt prachtig!!! kusjes cindyketjeuh |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Maranwë | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||